Wyodrębnił się z house'u, jest mieszanką muzyki house, soul'u i jungle. Wszystko rozpoczęło się u klubach w południowej Anglii, gdzie DJ'e zaczęli grać house'owe kawałki wzbogacone o soul'owy vocal. Prędkość gramofonów przestawiono wówczas na + 8 . Tymczasem za oceanem pewien dość pomysłowy producent - Armand Van Helden spróbował wymieszać jungle'owy bas z house'owym beat'em, potem dorzucić trochę wokali no i oczywiście przyspieszyć tempo. Tak powstał nowy gatunek muzyki najczęściej zaliczany do podgatunków muzyki house. Prawdopodobnie pierwszym nagraniem garage'owym była płyta Todd'a Terry'ego "Touch Me Baby". Charakterystyczne dla tego gatunku są: dynamiczny(bardziej niż house) rytm, buczący, niski i przeciągliwy bas(charakterystyczna głęboka reggae'owa linia basu), wplecione w całość wokale oraz break-beat, czyli połamany rytm. Ogólnie speed garage łączy w sobie elementy jazz'u, latin , jungle, reggae, rap(break-beat) a nawet techno. Niewątpliwie do sukcesu tego gatunku przyczyniły się pirackie rozgłośnie radiowe takie jak: Deja Vu, Freak FM, Girls FM, Magic FM, Kiss FM, które podczas audycji lansowały nową muzykę. Ten rodzaj muzyki wybierają najczęściej ludzie znudzeni komercyjnym soul'em i rythm'n'blusem - w końcu znaleźli to, czego szukali. Zwykle jest to starsza publiczność - ludzie dobrze ubrani, jeżdżący dobrymi samochodami. A najciekawsze jest to, że do większości londyńskich speed garage'owych klubów nie wejdziecie w dżinsach i butach sportowych. Obowiązuje tam zasada: No Seans, No Trainers, No Basebll Caps... . Często speed garage nazywany jest drum'n'bass'em dla dziewczyn. Inna teoria mówi ,że garage to tylko głęboki house bogato zdobiony wokalami (najczęściej czarnych artystów). Czołowi artyści sceny garage'owej to: Dreem Teem, Tuff Jam, Armand van Helden, R.I.P, i wielu innych.